دامنه شناسه آنلاین شماست. یک نام منحصر به فرد و یکتا که به یک وب سایت اختصاص داده می‌شود. هنگام طراحی سایت جدید، یکی از مهم‌ترین تصمیمات انتخاب نام دامنه تأثیرگذار و مناسب است. دومین از سه بخش اصلی تشکیل می‌شود:
اجزا اصلی دامنه
- نام دامنه (Domain Name):
می‌تواند نام برند، توصیفی از کسب کار یا هر نوع عبارت دیگری باشد. در نام دومین می‌توانید از حروف انگلیسی، اعداد و خط فاصله (-) استفاده کنید. البته دومین‌هایی به نام IDN هم وجود دارند. در این نوع دامنه می‌توانید از حروف غیر انگلیسی استفاده نمایید. توجه داشته باشید، دومین‌های IDN چندان مورد استقبال قرار نگرفتند.
- پسوند دامنه (Domain Extension):
شما می‌توانید از میان حدود هزار پسوند موجود یکی را انتخاب کنید. مهم است پسوندی انتخاب کنید که با موضوع یا منطقه فعالیت وب سایت شما متناسب باشد. چراکه هر پسوند، اشاره به موضوع فعالیت یا حوزه جغرافیایی خاصی دارد.
- ساب دومین (Sub-domain):
هرچند شما با وارد کردن نام دامنه و پسوند دامنه به سایت مورد نظر هدایت می‌شوید. اما دومین بخش دیگری به نام زیر دامنه یا ساب دومین دارد.
این بخش در صورت نیاز توسط مالک سایت یا طراح سایت ایجاد می‌شود. اما همه دامنه‌ها به‌صورت پیش‌فرض یک زیردامنه به نام (www) دارند.
درج یا عدم درج این زیر دامنه پیش فرض توسط کاربر، برای مرورگر اهمیتی ندارد.
به پسوند دومین، TLD یا (Top Level Domain) نیز میگویند. همچنین از عبارت SLD یا (Second Level Domain) برای نام دامنه و از Third Level Domain برای زیردامنه استفاده می‌شود.
گاهی بین پسوند دامنه و نام دامنه، یک بخش دیگر اضافه می‌شود. این بخش در واقع جزئی از پسوند دامنه به حساب می‌آید. در این حالت، یک سطح (Level) به دومین اضافه می‌شود. این وضعیت در پسوندهای دامنه‌هایی که به کشورها اختصاص دارند پیش می‌آید. در ادامه بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
پسوندهای دامنه
ابتدا لازم است بیشتر با پسوند دامنه (Top-Level Domain) آشنا شوید. پسوندها به چند دسته تقسیم می‌شوند:
- گروه اول پسوندهای عمومی و بین‌المللی هستند. این گروه در بین کاربران بیشتر شناخته شده می‌باشند.
عموم افراد می‌توانند دامنه‌هایی با این گروه پسوند را به نام خود ثبت کنند. پسوندهای com. یا net. و org. از این دسته به شمار می‌روند.
- گروه دوم TLDها نیز مرتبط با منطقه یا کشور خاصی هستند. به این گروه از پسوندها ccTLD گفته می‌شود. به طور مثال پسوند ir. که مربوط به کشور ایران است. یا پسوند ca. که مربوط به کشور کانادا است. به همین شکل، تمامی کشورها یک پسوند مخصوص به خود دارند.
قوانین ثبت دامنه
تمامی دامنه‌ها از قوانین خاصی تبعیت می‌کنند. دامنه شناسه آنلاین شماست و دومین‌های عمومی و بین‌المللی، دارای قوانین راحت‌تری هستند که توسط سازمان جهانی ثبت دامنه (ICANN) وضع می‌شوند.
اما دومین‌های مربوط به کشورها، علاوه بر قوانین بین‌المللی، تابع یک سری قوانین داخلی همان کشور نیز می‌باشند.
به عنوان نمونه اگر در ایران دامنه alborz.com یا دامنه mashhad.com آزاد و قابل ثبت باشد، هر شخصی می‌تواند آن را ثبت کند. اما دامنه alborz.ir یا mashhad.ir قابل ثبت توسط اشخاص نیست. چراکه طبق قوانین ایرنیک (ایرنیک متولی ثبت دامنه‌های ir و زیرمجموعه سازمان فیزیک نظری ایران است) اسامی استان‌ها را استانداری‌ها یا اسامی شهرها را فقط شهرداری همان شهر می‌تواند، ثبت کند.
کشورها طبق قوانینی، در کنار پسوند Top Level ای که دارند، یک بخش دیگر نیز اضافه می‌کنند. این بخش ساختار دامنه را متفاوت می‌کند. به شکلی که بخش اضافه شده، تبدیل به سطح دوم (Second Level) شده و نام دومین در سطح سوم (Third Level) قرار می‌گیرد.
برخی متولیان کشوری ثبت دامنه، این پسوندهای سطح دوم را در اختیار عموم قرار می‌دهند. برخی نیز بر اساس نوع فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی، اجازه ثبت آنها را برای گروهی خاص محدود می‌کنند.
به عنوان نمونه برای پسوندهای ir در ایران، برخی پسوندهای سطح دوم به شرح زیر هستند:
- پسوند id.ir.: کلیه اشخاص حقیقی دارای کد ملی در ایران.
- پسوند co.ir.: فقط شرکت‌های دولتی و خصوصی ثبت شده در کشور ایران.
- پسوند ac.ir.: فقط سازمان‌ها، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه‌ها و مراکز دارای مجوز از آموزش و پرورش یا وزارت بهداشت.
با ثبت نظر خود در انتهای صفحه و رنک دهی به این مقاله، ما را در بهبود عملکرد خود یاری رسانده و در صورت تمایل با به اشتراک گذاری این مقاله از ما حمایت نمایید.
